väjning

Substantiv

väjning

  1. det att väja, vika undan; (särskilt om trafik) det att lämna företräde till ett annat fordon
    Sammansättningar: väjningsplikt, väjningsregel

Synonymer

undanmanöver

det att väja, vika undan
  • polska: ustąpienie pierszeństwa n trafik